සරසවි නැවත වතාවක් ගිනියම් වී දැවෙමින් පවතී. සෙසු සමාජයම සීතලෙන් ගල් වී දිගු සිසිර නින්දකට සැරසෙද්දී , සරසවි පද්ධතිය පමණක් මෙසේ ගිනි ගෙන දැවෙමින් පවතී.
පාලකයින් මර්ධනකාරී අනපනත් ගෙන එමින්, රටේ නීතිය පවා තමන්ට අවැසි පරිදි සකසා ගනිමින් සිටින මේ මොහොතේ මෙතෙක් කල් සමාජය ඉදිරියේ විප්ලවාදින්, හා වාමාංශික රැඩිකලුන් ලෙස පෙනී සිටිය උන් පවා තමන්ගේ උදර පෝෂණය වෙනුවෙන් පාලකයින් ඉදිරියේ දනින් වැටී උන්ගේ පා ලෙව කමින් සිටිති. පීඩනයට හා මර්ධනයට ලක් වූවන් පවා මේ වෙලාවේ තෝරාගනිමින් සිටින්නේ තමනට එල්ල වන පීඩනයට එරෙහිව සටන් වැදීම නොව පාලකයින් හා හවුල් ව ජාම බේරා ගැනීමය. හැකිනම් උන් හා එක් ව උන් භුක්ති විඳින දෙයින් කොටසක්වත් කඩා ගැනීමටය. අද දින ශ්‍රී ලංකාවේ සාමාන්‍ය තත්වය එයයි.
මේ සාමාන්‍ය තත්වයෙන් බැහැරව තම අයිතීන් වෙනුවෙන් සටන් වැදීමට තීරණය කර සිටින්නේ සරසවි සිසුන් පමණි. අන් සියල්ලන් දනින් වැටී පා ලෙව කෑම තෝරා ගනිද්දී ඔව්හු අරගලය තෝරාගෙන සිටිති.
සිසුන් පිටුපස සිටින බලවේග ගැනත් ,තවත් නොයෙක් දේ ගැනත් කියමින් ඔවුන්ව විවේචනය කල හැක. එහෙත් වඩා වැදගත් වනුයේ මේ මොහොතේ ඔවුන් සටන් වැද සිටීමයි .
ඔවුන් අද සටන් වදින්නේ ආත්මාරක්ෂාව සඳහා වුවද , එම සටන ඉදිරියේදී පොදු සමාජ ප්‍රශ්න හා බද්ධ කල හැකි බව හා එසේ වනු ඇති බව වෙන කාටත් වඩා හොඳින් රජය දනියි. සිසුන්ගේ මෙම සටන කෙරෙහි මඩ පහරවල් එල්ල කර අපකීර්තියට ලක් කර සමාජයෙන් කොන් කර හුදකලා කිරීමට රජය තම මුළු ශක්තිය යොදවන්නේ ඒ නිසාය.
රාජ්‍ය මාධ්‍ය වලට අමතරව දිවයින, ලංකාදීප වැනි පත්තර කඩමාළුත්, මළමිනී ස්වර්ණවාහිනිය හා වරුණිගේ පච දෙරණ ත් නිර්ලජ්ජිතව සිසුන්ට පහර දෙන්නේ ඒ වෙනුවෙනි. මේ පිළිකුල් සහගත මාධ්‍ය මෙහෙයුම් තුලින් සරසවි සිසුවා යනු දුටු තැන මරා දැමිය යුතු තිරිසනෙකු බවට මත පල කරමින් සිටිති. ඔවුනගේ හිස් කුඩු පට්ටම් කර මරා දැමිය යුතුයි මේ මාධ්‍ය ඔස්තාර්ලා අපට නොකියා කියති. ඔවුනට අනුව සරසවි සිසුන් යනු මෙතෙක් ලංකාව තුල පහල වූ අන්ත අධම පාහර සතුන් විශේෂයකි. ඔවුන් සහමුලින් විනාශ කර දැමිය යුතුය.
ඊයේ (27 දා) කැලණිය සරසවිය අසලදී , තමන් සරසවි සිසුන්ගේ මවුන් යයි කියා ගත්,දේශපාලකයෙක් විසින් මත්පැන් පොවා ගෙනා මොලේ නැති ගණිකාවන් පිරිසක් විසින් සිසුවෙකුට කල පහර දීම මේ මාධ්‍ය ප්‍රචාරය සඳහාම කල දෙයකි. ඔවුනට අවශ්‍ය එයයි. එනම් පොදු ජනතාව විසින් සිසුනට පහර දීමයි. ඊයේ කලේ ඒ වෙනුවෙන් පෙරහුරුවකි. පෙළඹවීමකි.
රජය සරසවි සිසුනට මෙතරම් පහර දෙනුයේ මන්ද? මානසික රෝගීන්ට උසස් අධ්‍යාපනය බාර දෙන්නේ මන්ද?
හුදෙක්ම සරසවි සිසුන්ගේ අරගලකාරිත්වයට බිය වීද? එයද එක් හේතුවක් විය හැක. එහෙත් තවත් හේතුන් ගණනාවක්ම ඇත.
දිනෙන් දින උග්‍ර වෙන ආර්ථික අර්බුධය හමුවේ තව දුරටත් සරසවි අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් මුදල් වැය කිරීම අසීරු වෙමින් පවතී. එහෙත් එක් වරම ඒවා කප්පාදු කිරීමද කල නොහැක්කේ ජනතා විරෝධයක් නැග ආ හැකි බැවිනි. ඒ නිසා රාජ්‍ය සරසවි යනු කිසිම කමකට නැති තැනක් ලෙසත්, ඒ සඳහා මුදල් වැය කිරීම අපරාධයක් ලෙසටත් මහජනයා තුලට කාවැද්දීම පළමුවෙන් කල යුතුය. එවිට රාජ්‍ය සරසවි වසා දමා ඒවායේ සම්පත්ද සූරාගෙන පෞද්ගලික සරසවි ඇති කර අන්තරයේ බාධා කිරීම් වලින් තොරව පවත්වා ගෙන යා හැක.
රජය සිසුන් හා ගැටෙන අනිත් කරුණ වන්නේ, මෙරට රජයන් විසින් තම නොහැකියාව හා දූෂණ වසා ගන්නට , පසු ගිය වසර තිහ මුළුල්ලේම ජප කල කොටි මන්තරය තව දුරටත් වලංගු නොවීමයි. 2009 මැයි මාසයේදී ප්‍රභාකරන් මරා දමමින් කර ගත් බරපතල වැරැද්ද නිසා , ජනතාව ඇන්දවීම සඳහා සතුරෙක් සොයා ගත යුතුව ඇත.
මාස කිහිපයකට ප්‍රථම විකටවංශ ඇමති වරයා විසින් බෑන් කී මූන් ට එරෙහිව කල සටනද ඒ සඳහා වූ ප්‍රයත්නයකි. එහෙත් ප්‍රතිභා හීන පුද්ගලයෙක් වන විකටවංශ විසින් නිර්මාණය කල සතුරා හා ඔහුට එරෙහි සටනෙහි කිසිම ජීවයක් නොතිබිණි. සිදු වුයේ ලෙමන් පෆ් කමින් උපවාස කරන්නට ගොස් ලෝකයා ඉදිරියේ විහිලුවට ලක් වීම පමණි. අනික ඒ සටන දිනුවා කියා ලැබෙන දෙයක්ද නැත. ( කොහොමටත් දිනන්නටද නොහැක.)
එහෙත් සරසවි සිසුනට එරෙහි සටන එසේ නොවේ. එය ජීවමානය. ලයිව්@ 8 තුලින් පෙන්වා සිසුන් පතුරු ගැසීම සඳහා ආතල් කෑලි දිනපතා මවා ගත හැක. ( හරියටම උතුරේ යුද්ධය වාර්තා කළා මෙනි) . අනික අන්තරය විනාශ කිරීම තම පරපුරේ උන්ගේ සුභ අනාගතයක් වෙනුවෙන් ඉතාමත් වැදගත්ය.
මේ අන්තරයේ උන් ශක්තිමත් ව සිටියහොත් , අනාගතයේ තමන්ගේ පවුලේ සුභ සාධනයට එතරම් සුභ නොවනු ඇත. ඔවුන් ඒවාට එරෙහි වනු ඇත. සටන් වදිනු ඇත. හූ කියනු ඇත. ඒවාට ඉඩ දිය නොහැක. ඒ නිසා මේ සර්පයින් හිස් පොඩි කර තලා දැමිය යුතුය. නමුත් එක් වරම එය කල නොහැක. සමාජය එසේ කරන මෙන් ඉල්ලා සිටිය යුතුය. බල කල යුතුය. සමාජය එතනට ගෙන ඒම මාධ්‍ය වල වගකීමයි. සුගාරලා , කසුරිලා , සුනිල් මාධවලා සිටින්නේ ඒකටය.
එලෙස තම ආධිපත්‍යට එරෙහි වන අවසන් බලකොටුවද සුන් කිරීමෙන් අනතුරුව තැනට රිසි සේ සමාජය භුක්ති විඳිය හැක. මුළු රටම තමන්ගේ කර ගත හැක. තමන්ගේ පන්තියේ උන්ට පෞද්ගලික සරසවි අරඹා ගොවි කම්කරු දරුවන් කැලෑවට එලවා දැමිය හැක. පදිකා වේදිකාවේ ඉන්න වෙළෙඳුන් ද මුඩුක්කු වල සිටින දිලිඳුන්ද පලවා හැර නගර ලස්සන කල හැක. ගොවියන් ගොවි බිම් වලින්ද , ධීවරයින් වෙරලින්ද එලවා , ඒවා තමන්ටම නතු කර ගත හැක. කිසිම විරෝධයක් නැතිවම නතු කර ගත හැක. රිසි සේ භුක්ති විඳිය හැක.
කොටින්ට එරෙහිව ඇරඹු මානුෂික මෙහෙයුම කොටින් හා කොටින්ට විරුද්ධව සටන් කල ජෙනරාල්ලාද ගිල ගනිමින් දැන් සරසවි සිසුන් කරා පැමිණ ඇත. පොදු සමාජය තවමත් අත්පොලොසන් දෙමින් ඒ දෙස බලාගෙන සිටිති. ඒ අද සරසවි සිසුන්ගේ හිසට ඉහලින් කැරකෙන ඒ මාරක මුගුර තම හිසට එල්ල වන තෙක්ය. අපි බලා සිටිමු. ඒ අතර අලුත් සතුරා විනාශ වූ විට මහා පාරේ කිරිබත්ද පිස කමු.
ඇටමැස්සාගේ අඩවිය-Gadflyzone 